Po czwartkowym tekście „17 godzin samotności” dostałem od was trochę odpowiedzi bazujących na przyjętym tam formacie i postanowiłem je opublikować. Tak sobie myślę, że może częściej to będę robił, ale niezbyt często, bo zazwyczaj albo przysyłacie mi swoje żale albo pochwały, tyle że bez nagich fotek i propozycji seksu po ciemku.
Jeśli wydaje ci się, że bycie w związku ma więcej dobrych stron niż życie samemu, to weź mi udowodnij, że moje życie jest gorsze. W ubiegłą niedzielę siedziałem sobie w domu, nie miałem ochoty nigdzie wyjść, bo ostatnio praktycznie nie mam dni, kiedy mogę totalnie nic nie robić. Moje życie wypełniają albo spotkania albo wyjazdy.Czasami tęskno mi do starych dobrych czasów siedzenia przed kompem po kilkanaście godzin.
Notowałem zalety mieszkania bez kobiety. W sumie to ja nie wiem jak to jest mieszkać z kobietą, a coraz częściej łapię się na myśli, że nawet nie pamiętam jak to jest być z kobietą, ale z upływem czasu coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że jest dużo gorzej niż samemu.
Każdy powód, aby być samemu jest dobry, ale nie każdy brzmi sensownie i czasami tłumacząc swoją samotność, robimy z siebie głupców.
Zwłaszcza wtedy, kiedy nie zdajemy sobie sprawy, że przyczyny samotności nie tłumaczą nas, tylko ośmieszają i kompromitują. W listach od was często padają stwierdzenia „jestem sama, bo…”. Mogłem z tego zrobić dziesięć osobnych tekstów, ale szkoda na to miejsca i pozbierałem wszystko w jedną spójną całość. Mam nadzieję, że to kilka osób wyprostuje.
Na samym końcu wydarzeń pozostajesz sam.
Czytaj więcej →
Stary człowiek siedzący na murku w brudnym granatowym płaszczu dostał ataku kaszlu. Siedząca obok niego równie stara i niedołężna kobieta podała mu lekarstwo, po czym chusteczką wytarła usta. Coś jeszcze mu powiedziała, nie wiem co, nie dosłyszałem. Objęła go i przytuliła się, uśmiechając do zgarbionego, niedogolonego, wyraźnie osłabionego mężczyzny, który prawdopodobnie był jej mężem.
Oboje na oko mieli dwieście lat. Siedzieli na Krakowskim Przedmieściu przytuleni do siebie i w milczeniu delektowali się pierwszym wiosennym dniem tego roku. Siedząc kilkanaście metrów od nich myślałem, że wcale nie chcę spotkać kogoś z kim spędzę resztę życia.
Wiem, że to będzie trudne, ale postarajcie sobie wyobrazić, że istnieje coś takiego jak piękna, samotna kobieta oraz przystojny samotny mężczyzna.
