Pierwsza część wciągnęła mnie na długie tygodnie, a kolejna była najbardziej oczekiwaną przeze mnie kontynuacją. Tym bardziej, że planowo miała wyjść we wrześniu. Nic to, półroczną obsuwę jakoś przeczekałem i od paru dni ostro zagrywam się w dwójkę. Nie jest lepsza od poprzedniej części, ale jest tak samo wciągająca.
Dosyć późno, bo dopiero 4 lata temu odkryłem tę grę. Najpierw zagrałem w trójkę, potem w dwójkę. Jedynkę odpuściłem. Na nowego Hitmana czekałem jak na recenzowane przed tygodniem Far Cry 3, czyli wcale. Wiedziałem, że zagram, ale jakoś tak bez szału. Spodziewałem się, że zaadoptują przestarzały pomysł do współczesnych realiów i to będzie na tyle, jeśli chodzi o zmiany. Trochę się przeliczyłem, bo Hitman: rozgrzeszenie jest ciągle grą minionej epoki, a wysokie noty dla tej gry są dla mnie lekkim nieporozumieniem.
Czytaj więcej →
13 września to oficjalna data premiery mojej pierwszej książki. Mitycznej pierwszej książki, bo niechże potwierdzą czytelnicy będący tutaj co najmniej od początku 2006 r., że już wtedy czyniłem pierwsze przymiarki do wydania. Tamto to było co innego.
