Rewelacyjny filmik z tegorocznego Woodstock krąży mi po Facebooku. Tak z ciekawości go sobie obejrzałem, bo nigdy tam nie byłem, prędko nie będę, a dobrze wiedzieć, o co z tym festiwalem chodzi. I tyleż się zachwyciłem, co utwierdziłem w przekonaniu, że jednym z moich 15 warunków w teście na idealną kobietę pozostanie punkt: NIGDY NIE BYŁA NA WOODSTOCK.
Nie mogę was tak głodzić, a nie dostaliście papu od kilku dni, bo wyjechałem do Finlandii, o czym opowiadam na drugim blogu. Dziś odpoczywam, ale żal patrzeć na pustki na blogu. Na szczęście został mi jeszcze jeden felieton z Maxim na czarną godzinę. Napisałem go na początku roku, ukazał się chyba w drugim numerze. Więcej zaległych felietonów nie mam, a kolejny dopiero w sierpniu.
Dziś temat ideałów. Na pewno macie czasami takie wrażenie, na przykład idąc ulicami, że niektóre pary się dziwnie dobierają. On fajny, ona paskudna jak kupa. Albo ona niezła laska, a on jak no weź idź stąd. Niektórzy, aby dziwić się tym patologicznym sytuacjom, nawet nie muszą wychodzić domu.
Pamiętam wszystkie szkolne miłości. Kobiety, do których wzdychałem po kryjomu, ale nigdy nie miałem odwagi do nich podejść. Też tak macie? Pamiętacie o miłościach, które nigdy się nie urzeczywistniły? O dylematach – jak z nią zagadać, podejść czy nie podejść, co mnie pomyśli?