Pirackie wspomnienia

Powiedzieli, że pójdzie to na macu. Fajnie, tylko nie mam cd-roma.

To pierwszy system, jaki kupiłem za własne w pocie czoła zarobione pieniądze. Wcześniejsze albo dostawałem w prezencie (7,vista,2k) albo ściągałem z netu. Ba, za czasów Windows 98 to przy kupnie komputera dawano „gratis”. To były fajne czasy. Dziś media podały informację, że złapano kolesia, który miał na dyskach 70 tys. filmów. Tak się zastanawiam – a po jakiego grzyba trzymać cokolwiek na dyskach? Jeszcze gdyby to były seriale, to ok, ale jak już ktoś piraci, to w dobie szybkiego internetu można mieć wszystko w kilka minut. Internet jest dyskiem.
„Za moich czasów” to się płaciło grubą kasę za cd-romy z grami. Pamiętam jak dziś, pod koniec lat 90 płytka z 20 gierkami kosztowała mnie ok 100 zł. Ba, z Kołobrzegu na stadion dziesięciolecia się jeździło po gry i kasety video. Te dla dorosłych zwłaszcza, bo na porno to się zbierało zamówienia z całej dzielnicy. Wszyscy kupowali, ale jakby co to nikt nie oglądał. „Dla wujka”, „dla brata”, „kolega chciał…”.
Do dziś trzymam swoją pierwszą piracką płytę z takimi hitami jak Duke Nukem 3D i Civilization 2 . Do dziś mam też płytę podpisaną „nurses xxx”. Obie już solidnie porysowane, nie da się ich odczytać i nie ucieszą oka mego, ale są symbolem czasów, kiedy potrafiliśmy się cieszyć każdym gównem, a na pikselowate gry mówiliśmy „wow, jaka fotorealistyczna grafa”.
Trzymam tę płytkę nową windą i nie mogę sobie przypomnieć, kiedy ostatnim razem miałem cd w dłoniach. Dawno temu.

10 najbardziej uzależniających gier na iOS i Android

Wasze życie nigdy nie będzie takie samo, jeśli zagracie choćby w jedną z nich. Moja prywatna lista najbardziej wciągających gier. Nie ma tu banałów w rodzaju Angry Birds czy Infinity Sword, bo to znają wszyscy. Mnie bardzo trudno przekonać do jakiejkolwiek gry, bo choć lubię granie, to większość szybko mnie nudzi. Poza tą dziesiątką.

Czytaj więcej →

Grand Prix Formuła 1 jakiego nie znacie. Fotorelacja ze Spa Francorchamps

Formuła 1. Szybkie bolidy, piękne kobiety, miliony dolarów inwestowane we wszystko, co związane z tym sportem. W telewizji zawsze miałem okazję poznać tę piękną stronę. Dziś poznałem jak takie zawody wyglądają od środka. Odniosłem wrażenie, że dla większości osób biorących udział w tej imprezie, wyścigi są najmniej interesującą częścią. Może i mają rację?

Czytaj więcej →

Dwóch kolesi, których od dziś lubimy

To jest pierwszy.

Czytaj więcej →

Bądź pierwszy – konkurs

Nie powiem wam co to za marka, nie powiem czy ją znacie, nie powiem, co jest do wygrania i ile sztuk. No po prostu nic nie powiem, bo nie mogę mówić, poza tym taka jest idea tego konkursu. Wszystko wyjaśni się za kilka dni.

Bądź pierwszy.

Byłeś pierwszy?
No dobrze. Niechże i takie będzie zadanie konkursowe. Po prostu napisz, w czym byłeś pierwszy. Kiedykolwiek, gdziekolwiek i z kimkolwiek.

PS Jedną nagrodę przydzielę osobie, która jako pierwsza w komentarzach pod tym tekstem spróbuje odgadnąć, o jaką markę chodzi, ale nie może zrobić tego wcześniej niż jutro o 12:00 🙂
Wszystkie osoby, które wymienią nazwę wcześniej, otrzymają dożywotniego bana w pupę!

Mam pierwsze objawy choroby konsolowej

Takiej przerwy w graniu nie miałem od czasów wybuchu II wojny światowej. W tym roku tylko w kwietniu zmęczyłem Risen II i na tym koniec. Jakoś przestało mnie ciągnąć do gier, poza tym ciągłe wyjazdy i pisanie książki skutecznie wybijały mi pomysł, by przez kilka dni gapić się w monitor zaliczając kolejnych bossów.
W ogóle to miałem dziś pisać o czym innym, bo zainspirował mnie jeden z komentarzy pod Woodstock, ale zrobię to jutro. Jest sobota, trzeba w końcu w coś pograć, bo nazbierało mi się trochę zaległości. I nie wiem co wybrać.

Kilka innych gier zalega u moich byłych i znajomych. Wybór mam całkiem spory. Z przerażeniem stwierdzam, że najbardziej ciągnie mnie do samochodówki, ewentualnie do Alan Wake. Z jeszcze większym przerażeniem stwierdzam, że to nie było tak, że wcale nie grałem przez ostatnie miesiące. Owszem, grywałem, ale głównie na iPadzie w proste gierki rodzaju „zbierz dużo sera i zdobądź max punktów!”. Wiecie co to oznacza? Robi się ze mnie konsolowiec.
Tak, tak. Mały, zapluty, głupawy, grający na kodach konsolowiec. Najgłupszy i najprostszy gatunek gracza. W hierarchii graczy konsolowiec jest jeszcze niżej niż kobiety grające w Sims i tylko ciutkę wyżej od graczy w WOW.
Czy to oznacza, że już niebawem na hasło „konsolowiec to idiota” stanę do boju, uzmysławiając wszystkim heretykom, że gry na konsole wcale nie są mało skomplikowane? I że trzeba przy nich myśleć? Czy to oznacza, że już niedługo w moim domu stanie konsola, ja zacznę grać na TV i dostanę orgazmu na widok bohaterów z pyskiem w klimacie mangi?

Zauważyłem, że garnę do casualowej rozrywki. Prosto, szybko, przyjemnie. Mam nadzieję, że to przejściowe. Muszę nadrobić zaległości. Max Payne po 3 godzinach grania mnie nudzi i za chwilę wyleci przez okno. Potrzebuję gry, która przywróci mi wiarę w pecety. Nie pozwólcie mi przejść na ciemną stronę mocy, bo od stania się konsolowcem do słuchania disco polo i ubierania się jak pedał, jest krótka droga.

Felieton, router, projektor – weekendowy luzik

Mamy kilka spraw do omówienia, więc zacznę od krótkiej informacji dla tych, którzy są na głodzie i czytają wszystko, co wyjdzie spod mych cudownych dłoni. Do kupienia jest nowy numer czasopisma Maxim z moim całkiem nowym felietonem. Jeśli nie przeczytacie go teraz, przeczytacie go dopiero pod koniec września na blogu.

Czytaj więcej →

Mam iPhone i czuję się bardzo bardziej od ciebie!

ZNACIE TEN TYP lansera, który kocha wszystko, co wypuści Apple i potrzebuje tego do lansu, czuje się lepszy, bo ma produkty od Apple, a reszta świata to ludzie, którzy po prostu nie wiedzą co dobre?
Bo ja nie znam.
Czytaj więcej →