10 KŁAMSTW, W KTÓRE WIERZYMY

Słysząc co kilka godzin nawoływania do modlitwy dochodzące z pobliskiego meczetu, pomyślałem sobie, że nieważne czy jesteśmy w Polsce czy w Egipcie czy w jakimkolwiek innym zakątku świata – ludzi łączy wiara w to, co przeczy zdrowemu rozsądkowi.
 

1. Wierzymy w Boga, choć nie udowodniono, że istnieje.
Abstrahując od tego czy on faktycznie istnieje, ludzie są zazwyczaj zbyt głupi, aby pojąć, że strach przed Bogiem, modlenie się do niego i w końcu chore klimaty piekła i nieba, mają jakikolwiek sens.

2. W UFO, mimo że nigdy nie udowodniono, że istnieje.
Czy to nie dziwne, że w dobie miliardów kamer na ulicach, w czasach, gdy większość ludzi nosi przy sobie aparat… nie ma ani jednego wyraźnego, bezdyskusyjnie wiarygodne zdjęcia UFO?

3. We wróżki, mimo że nigdy nie udowodniono, że się nie mylą.
Czy to nie dziwne, że każdy z nas zna jakąś wróżkę i prawie każdy z nas zna wróżkę, której przepowiednie „się spełniają”, ale wszystkie znane są jedynie lokalnie?

4. W zjawiska paranormalne
Wielu wierzy w duchy, wielu widziało duchy, ale z nimi podobnie jest jak z UFO – nie ma dowodów, że istnieją. Są tylko chore urojenia.

5. W spiski
Nikt sławny nie umiera śmiercią naturalną. Kennedy żyje albo zginął w wyniku wielkiego spisku. Presley żyje albo został zabity. M. Jackson też zabity. Księżna Diana – spisek. Lech Kaczyński – spisek. WTC – spisek. Nawet pieprzone dinozaury nie mogły sobie spokojnie umrzeć, tylko pewnie trzasnął w nie meteoryt.

6. Przeznaczenie.
Lubimy wierzyć, że pewne wydarzenia i ludzie, których spotykamy dzieją się, bo zostało nam to pisane. A nie że po prostu się wydarzyło.

7. W swoją nieśmiertelność.
Niby wiemy, że każdy umiera, nawet znamy statystyki umieralności i wiemy w jakim wieku umrzemy, ale kiedy czytamy o czyjejś śmierci, nagłej, w dodatku w młodym wieku, to jesteśmy absolutnie pewni, że jednak dożyjemy starości.
Nie znam nikogo, kto wstaje codziennie rano i myśli „to może być ostatni dzień mojego życia”.

8. W przesądy.
Dobra, dobra. Niby w koty przebiegające przez jezdnię nie wierzymy, niby w pęknięte lustra i zdechłe pająki też nie, ale jest kupa przesądów, którym się poddajemy od czerwonego koloru na studniówkach po piątek trzynastego.

9. W swoją inteligencję.
Potrafimy czuć niższość wobec osób, ktore są od nas ładniejsze, ale rzadko kiedy czujemy niższość jeśli chodzi o inteligencję. Potrafimy oceniać czy ktoś jest inteligentny, wydaje nam się, ze sami jesteśmy, ale statystyki są nieubłagane – jakieś 90 proc. społeczeństwa, czyli 9/10 czytelników tego tekstu to osoby o inteligencji przeciętnej lub poniżej. Tak, do Ciebie mówię.

10. W miejskie legendy.
To akurat jest sympatyczne nawet. Lubimy nie tylko wierzyć w coś, co nigdy nie miało miejsca i jest legendą znaną w każdej części tego kraju, a nierzadko i świata, ale sami współtworzymy legendy poprzez ich kultywowanie.
Pamiętacie jak w latach ’90 twierdzono, że guma Turbo jest rakotwórcza? A kto pamięta jak zbierało się kody kreskowe i wysyłało na zachód, aby finansować jakieś wózki inwalidzkie? A kto nie słyszał historii o tym jak „koleżanka koleżanki” zabawiała się kiełbaską, która utkwiła w jej cipce? Pamiętam też historię o tym, ze „jedna znajoma” smarowała sobie cipkę Nutellą, dawała psu do wylizania i została raz nakryta przez znajomych. Kilka lat temu w sieci Sfinks (później McDonalds) krążyła plotka, że w ich sosach sanepid znalazł ślady spermy. Każdy z nas ma kogoś, komu pękła guma, każdy z nas ma kogoś, kto zna kogoś, kto zaszedł w ciążę podczas okresu. Co roku na maturach wspomina się historię jak to jedna osoba na temat maturalny brzmiący „Co to jest ryzyko”, napisała w swej pracy tylko jedno zdanie: to jest właśnie ryzyko.
I tak dalej.

Lubimy wierzyć w coś, co nie ma racji bytu. Tylko nie wiem jeszcze po jaką cholerę.